ဒီေန႔ ေနမေကာင္းပါ.. ကိုယ္ေတြပူျပီး ဖ်ားပါေလေရာ.. ဒါနဲ႔ပဲ ေဆးခြင့္ယူလိုက္ရတယ္..
ဘာရယ္မဟုတ္ပဲ ဘိုးေတာ္စိုင္းစိုင္း(စိုင္းစိုင္းခမ္းလွိဳင္မဟုတ္ပါ၊ စိုင္းထီးစိုင္ကို ဆိုလိုပါသည္) ရဲ႕ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ ကို အၾကိမ္ၾကိမ္နားေထာင္မိတယ္… ေကာင္မေလးေရ… ငါမင္းကိုသိပ္သတိရတယ္ကြာ..
လမင္းငယ္နဲ႕ စမ္းေခ်ာင္းေလးတစ္ခုရဲ႕ ဘ၀လိုပါပဲ… စမ္းေခ်ာင္းေလးဟာ သူ႕ဟာသူသာေနတဲ့ လမင္းကိုၾကည့္ျပီး ရင္ခုန္စြာစီးဆင္းေနေလရဲ႕… တစ္ကယ္ေတာ့ လမင္းနဲ႕ စမ္းေခ်ာင္းေလးတို႔ဟာ မိုင္ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာ အလြန္ကို ေ၀းကြာတဲ့ေနရာက တစ္ေယာက္ သဘာ၀တစ္မ်ိဳးစီနဲ႔ ေနၾကတာပါ။ ဒါေပမယ့္ မိုးကုတ္စက္၀ိုင္းအစြန္းရဲ႕တစ္ေနရာမွာေတာ့ ဆုံေတြ႕မွာဘဲလို႔ ယုံၾကည္ေနတဲ့ စမ္းေခ်ာင္းေလးဟာ ဆက္လက္ျပီး စီးဆင္းဆဲ စီးဆင္းလို႔ေနပါေတာ့တယ္… တကယ္တမ္းၾကေတာ့ လမင္းငယ္ေလးဟာ သိေတာင္မသိရွာပါဘူး…. ေအးခ်မ္းစြာ ျဖာက်ေနတဲ့ လေရာင္ေပၚမွာ သာရာမိတဲ့ စမ္းေခ်ာင္းေလးကေတာ့ စီးဆင္းဆဲ စီးဆင္းလို႔ေနပါရဲ႕….
ေကာင္မေလးေရ …. နားေထာင္ၾကည့္ပါဦး ျမစ္ေရစီးသံလို ငါ့ရင္ခုန္သံေတြေလ…..
Tuesday, July 04, 2006
သတိရျခင္း
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comment:
အခ်စ္ေၾကာင့္ဖ်ားတာလား..
ေအာ္ ... ခုမွသိတယ္.. အခ်စ္က လူကိုဖ်ားေစတာပဲ
ဘာလိုေနေသးလဲ..
Take Care
Post a Comment