ခ်စ္ျခင္း၏ တစ္စံုတစ္ရာ (ဒုတိယပိုင္း)

(ပထမပိုင္း မဖတ္ရေသးလွ်င္ ဤ Link တြင္ဖတ္ရႈႏိုင္ပါသည္။)

ဒီလိုနဲ႔ ရန္ျဖစ္လိုက္ ျပန္ခ်စ္လိုက္၊ ခ်စ္ၾက၊ ၾကည္ႏူးၾကတဲ့ ရက္ေတြထဲမွာ ကံႄကၼာအေၾကာင္းက ဖန္လာပါတယ္… စစ္သူၾကီးဟာ စစ္ထြက္ရေတာ့မယ္ေလ… အလြန္အေရးၾကီးတဲ့စစ္ပြဲ ျဖစ္တဲ့အျပင္ အႏၶရယ္ရွိတဲ့ စစ္ပြဲလဲ ျဖစ္ေလေတာ့ ဘုရင္မေလးဟာ စစ္သူၾကီးရဲ႕ လက္ကို ဆုပ္ကိုင္ျပီး

“ရွင္ က်မဆီကို ျပန္လာခဲ့ပါမယ္လို႔ ကတိေပးပါလားဟင္…”
“ေကာင္မေလးရယ္… ငါ့ဘ၀မွာ မင္းတစ္ေယာက္ထဲကိုပဲ ခ်စ္ခဲ့ဖူးပါတယ္လို႔ ငါမေျပာလိုေပမဲ့၊ ငါ့ဘ၀တစ္ခုလံုးရဲ႕ အခ်စ္ဆံုးနဲ႔ အျမတ္ႏိုးဆံုးလူဟာ မင္းတစ္ေယာက္ထဲပဲ ဆိုတာကိုေတာ့ အၾကြင္း မဲ့ယံုၾကည္လိုက္စမ္းပါ။ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ငါမင္းဆီ အေရာက္ျပန္ခဲ့မွာပါကြယ္…”

ဒီလိုနဲ႔ စစ္ပြဲၾကီး ျပီးဆံုးသြားေတာ့ စစ္သူၾကီးဟာ ျပန္မလာႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။ စစ္ပြဲမွာ က်ဆံုးသြားတယ္ ဆိုတဲ့အေၾကာင္းသာ သတင္းရရွိခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဘုရင္မေလးဟာ ဒီအျဖစ္ကို လံုး၀ လက္မခံႏိုင္ဘူးတဲ့ေလ။ သူမယံုၾကည္ေနတာက စစ္သူၾကီေလးဟာ တစ္ေန႔ေတာ့ သူမဆီျပန္လာမယ္ဆိုတာကိုပါပဲ။ ဒီလိုနဲ႔ ႏွစ္လရာသီေတြ အလီလီေျပာင္းျပီး အခ်ိန္ေတြသာ ၾကာသြားတယ္ သူမေမွ်ာ္လင့္ေနတဲ့ စစ္သူၾကီးေလးကေတာ့ ေပၚမလာေတာ့ပါဘူး…

ဒါေၾကာင့္ မူးမတ္ၾကီးတို႔ကလဲ ေသေသာသူ ၾကာလွ်င္ေမ့ရမွာဘဲဆိုျပီး ဘုရင္မေလးကို ဒုတိယအၾကိမ္ အိမ္ေထာင္ျပဳဖို႔ တိုက္တြန္းပါသတဲ့… အခ်ိန္ေတြကလဲ ၾကာျပီဆိုေတာ့ ဘုရင္မေလးဟာ မျငင္းႏို္င္ေတာ့ဘဲ ၾကင္ယာေရြးခ်ယ္ပြဲကို လက္ခံလိုက္ရပါသတဲ့…

ေရြးခ်ယ္မဲ့ အခ်ိန္လဲေရာက္ေရာ ခန္းမေဆာင္အျပင္မွာ သူေတာင္းစားကဲ့သို႔ စုတ္ျပတ္ႏံုခ်ာလွတဲ့ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ဟာ သူလဲပဲ အေရြးခ်ယ္ခံခ်င္လိုေၾကာင္း တံခါမွဴးကို ခြင့္ေတာင္းသတဲ့။ တခါးမွဴးတို႔ကလည္း သင္ႏွင့္ အပ္စပ္သည့္ေနရာ မဟုတ္ဟုဆိုကာ ႏွင္ထုတ္ေနတာကို ဘုရင္မေလးကလဲ ျမင္ေရာ

“သူလဲပဲ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ေပပဲ။ ခြင့္ျပဳလိုက္ပါ”

ဒီတစ္ၾကိမ္မွာလဲ ဘုရင္မေလးဟာ ပထမအၾကိမ္ ေရြးခ်ယ္တုန္းကလိုပဲ လက္သန္းေလးေထာင္ျပီး ေရြးခ်ယ္ျပန္သတဲ့။ ဘုရင္မေလးဟာ ၾကင္ယာေတာ္ေရြးဖို႔ လက္သန္းေလးကို ေထာင္လိုက္ခ်ိန္မွာပဲ ထိုသူေတာင္းစားေလးဟာ ရုတ္တရက္ သူမလက္သန္းနဲ႔ လက္သန္းခ်င္း လာခ်ိတ္ပါသတဲ့။ (တယ္သြက္တဲ့ေကာင္ပဲ၊ အဲဒါမ်ိဳးၾကေတာ့ က်ဳပ္သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္နဲ႔ တူတယ္ဗ်။ Sorry ကြာ။ မင္းကိုသတိရမိလို႔ ဟီး ဟီး)

သူမဟာ အေတာ္ အံ့အား သင့္သြားတယ္။ တစ္ကိုယ္လံုး စုတ္ျပတ္သတ္ေနျပီး ဂုန္နီအိတ္ကို အ၀တ္အျဖစ္ စြပ္ထားကာ ညစ္ပတ္နံေစာ္ေနတဲ့ သူတစ္ေယာက္နဲ႔ ဘုရင္မေလးတို႔ အျဖစ္ဟာ ဘယ္လိုမွ Romantic မျဖစ္ႏိုင္ပဲ ႏွေခါင္းရွံဳ႕ခ်င္စရာသာ ျဖစ္ပါေတာ့တယ္…

ဘုရင္မေလးဟာ လံုး၀မထင္မွတ္ထားတဲ့အတြက္ ရွက္လည္းရွက္၊ ေဒါသလဲထြက္မို႔ ထိုသူရဲ႕ ဂုန္နီအိပ္ ေခါင္းစြပ္ ၾကီးကိုလဲ ခၽြတ္လိုက္ေရာ…

“အို… ရွင္… ရွင္…”
“ဟုတ္ပါတယ္… မင္းသိပ္ခ်စ္ရတဲ့ မင္းရဲ႕စစ္သူၾကီးေလးပါ…”

“ငါ့ကိုမ်ား စြပ္စြပ္ စြဲစြဲ။ မင္းေတာင့္တလြန္းလို႔ ငါကိုထင္ျပရတာကြ”

အဟီး… အိပ္ခ်င္ျပီ… တတိယပုိင္းက ေနာက္ေန႔မွေနာ္ :P
မၾကာမွီ လာမည္ ေမွ်ာ္…………

ခ်စ္ျခင္း၏ တစ္စံုတစ္ရာ (ပထမပိုင္း)

ခင္ဗ်ားတို႔ကို ၾကိဳေျပာထားရဦးမယ္။ ဒီပံုျပင္ကို ဘယ္ေတာ့မွ ကိုခ်စ္တဲ့သူကို မေျပာျပမိေစနဲ႔။ က်ဳပ္သိသေလာက္ ေျပာမိတဲ့သူတိုင္း အျဖစ္ဆိုးနဲ႔ၾကံဳျပီး ကြဲရတတ္တယ္။ ဒါဆိုဘာလို႔ေရးလဲလို႔ မေမးနဲ႔။ မေရးပဲမေနႏိုင္ေတာလို႔ဗ်ိဳ႕…..

သိပ္ခ်စ္ရတဲ့ေကာင္မေလးေရ… ကိုမင္းကိုမေျပာဘူးေနာ္။ ကိုယ့္ဟာကို ဖတ္မိရင္ေတာ့ က်ဳပ္ကေရးပဲေရးတာ၊ ေျပာတာမဟုတ္ေတာ့ အာပါတ္ေတာ့ လြတ္မယ္ထင္တာပဲ.. ဟီး…

ပံုျပင္ေလးက ဒီလိုဗ်.. အင္း… ပံျုပင္ဆိုေတာ့ ဟိုး… ေရွးေရွးတုန္းကနဲ႔ပဲ စတာေကာင္းပါတယ္…

ဟိုး… ေရွးေရွးတုန္းကေပါ့ဗ်ာ… (ကၽြန္ေတာ့ေကာင္မေလးလို ဟီး…) သိပ္ကိုေခ်ာေမာတဲ့ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ဟာ တုိင္းျပည္ၾကီးတစ္ခုမွာ ဘုရင္မအျဖစ္ နန္းစံေနသတဲ့… ေမာင္တစ္က်ိတ္ (၁၀ ေယာက္) ပင္ရွိလင့္ကစား လင္ေယာက်ာ္းမရွိရင္ မတင့္တယ္ဘူးဆိုတဲ့ ဆိုရိုးစကားကလဲ ရွိေလေတာ့ မူးၾကီးမတ္ရာေတြက မအိုေသးတဲ့ အပ်ိဳေလးဘုရင္မကို အိမ္ေထာင္ဖက္ေရြးခ်ယ္ဖို႔ တိုက္တြန္းပါသတဲ့။

ဘုရင္မေလးကလဲ သူမနဲ႔စိတ္သေဘာထားတိုက္ဆိုင္ျပီး သူမခ်စ္ျမတ္ႏိုးတဲ့သူကိုပဲ လက္ထပ္ခ်င္သတဲ့ေလ။ ဒီလိုလူကိုေရြးဖို႔ဆိုတာ မလြယ္ေလေတာ့ သူမက အၾကံတစ္ခု ထုတ္သတဲ့…

ၾကင္ယာေတာ္ေရြးခ်ယ္ပြဲေန႔မွာ မင္းညီမင္းသား၊ သူၾကြယ္၊ စစ္ေသနာပတိ အစရွိတဲ့သူေတြအားလံုး လာေရာက္ အေရြးခံၾကတာေပါ့ဗ်ာ… ဘုရင္မ လုပ္စာထိုင္စားရမယ့္ကိစၥပဲေလ။ ကိုယ့္ကို တင့္ေတာင့္တင့္တယ္ ထားႏိုင္မယ့္ မိန္းမတစ္ေယာက္ ရဖိ႔ုဆိုတာ ေယာက်ာ္းတစ္ေယာက္အတြက္ လြယ္တာမွ မဟုတ္တာပဲေနာ္။

ေရြးခ်ယ္ရမယ့္ အခ်ိန္လဲေရာက္ေရာ ဘုရင္မေလးဟာ တန္းစီရပ္ေနတဲ့ ေယာက်ာ္းလူတန္းစားမ်ိဳးစံုေရွ႕မွာ ရပ္လိုက္ပါသတဲ့… ျပီးေတာ့ ၾကိဳတင္စဥ္းစားထားတဲ့အတိုင္း သူမရဲ႕ ညာဘက္လက္သန္းေလးကို ေေထာင္ျပပိုက္ျပီး တစ္ဦးခ်င္းေရွ႕ကေနျဖတ္ေလ်ာက္ပါေလေရာ…

အဲ…အဲဒီေတာ့ ဟိုလူေတြလဲ IQ ေတြေကြးကုန္ၾကတာေပါ့။ “ဘာလဲဟ ဘာလဲဟ… အာ.. ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ကြာ” ဆိုျပီး လက္မ ေထာင္ျပတဲ့ေကာင္ကျပ၊ လက္ညွိဳး ေထာင္ျပတဲ့ေကာင္ကျပ၊ လက္သူၾကြယ္ ေထာင္ျပတဲ့ေကာင္ကျပနဲ႔ … အဲ လက္ခလယ္ေထာင္ျပတဲ့သူေရွ႕လဲေရာက္ေရာ…

ဘုရင္မေလးဟာ “ဟင္…” ဆိုျပီး တစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္ပါသတဲ့။ သူမရဲ႕မ်က္ႏွာဟာ သိသိသာသာ ေျပာင္းလဲသြားတယ္… ထိုသူကလဲ ဟုတ္ျပီဟ ဆိုျပီး သူေထာင္ထာတဲ့ လက္ခလယ္ကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ျမင္ေအာင္ ျပလိုက္ပါသတဲ့

“ခြပ္” ခနဲအသံၾကားလိုက္ရတယ္… ခင္မ်ာ တစ္ခ်က္တည္းေမွာက္သြားတယ္။ ဘုရင္မလက္သီး တယ္ျပင္းသကိုး… ျပစရာရွားလို႔ လက္ခလယ္သြားျပတာကိုး။ ဒါနဲ႔ က်န္တဲ့ေကာင္ေတြလဲ ဘာျပရမွန္းမသိတာနဲ႔ လက္၀ါးေထာင္တဲ့ေကာင္က ေထာင္ျပ… ကို႔ယို႔ကားယားေတြျဖစ္ကုန္ပါေလေရာ…

အဲဒီခ်ိန္မွာပဲ… ေယာက္်ားပီသတဲ့ အသြင္ရွိတဲ့ စစ္သူၾကီးတစ္ဦးဟာ သူမလိုပဲ ညာဘက္ လက္သန္းေလးကိုေထာင္ျပီး ဘုရင္မေလးရဲ႕ လက္သန္းေလးနဲ႔ လာျပီး လက္သန္းခ်င္း ခ်ိတ္လိုက္ပါသတဲ့။ (Matrix ထဲကလို 3D နဲ႔ျမင္ၾကည့္ပါလား တကယ့္ကို Romantic ေလးျဖစ္သြာမယ္)

ဘုရင္မေလးဟာ အံ့ၾသ၀မ္းသာသြားတယ္။ သူမ အမွတ္မထင္ ၾကံစည္ထားတဲ့အတိုင္း သူမရဲ႕စိတ္ကို နားလည္ႏိုင္မဲ့၊ သူမအတြက္ အသင့္ျမတ္ဆံုးသူဘဲလို႔ တထစ္ခ် ယံုၾကည္လိုက္တယ္။

ဒီလိုနဲ႔ယူလိုက္ၾကတယ္ေပါ့ဗ်ာ… ထံုးစံအတိုင္း ခ်စ္ၾက၊ ၾကည္ႏူးၾက၊ ၾကင္နာၾကေပါ့… တစ္ေန႔ေသာမနက္ အိပ္ယာႏိုးေတာ့ စစ္သူၾကီးေလးက ဘုရင္မေလးကို ေျပာတယ္…

“ေကာင္မေလးေရ မင္းငါ့မ်က္လံုးေတြကို ေသခ်ာၾကည့္စမ္းပါ… ငါ့မ်က္လံုးထဲကတဆင့္ ငါ့ႏွလံုးသားက မင္းကိုဘယ္ေလာက္ ျမတ္ႏုိးတယ္ဆိုတာ…”
“ဟင့္အင္း ၾကည့္ခ်င္ပါဘူး မ်က္ေခ်းေတြနဲ႔”
“တိန္”

သူတိုဟာ စကား၀ွက္တမ္းလဲ ကစားၾကတယ္… ဘုရင္မေလးကေမးတယ္…

“နံရံေပၚမွာ အိမ္ေျမွာင္ႏွစ္ေကာင္ ရွိတယ္။ သူတို႔က ပိုးေကာင္ေလးေတြဖမ္းစားဖို႔ ေခ်ာင္းေနၾကတုန္း တစ္ေကာင္က မထင္မွတ္ပဲ ျပဳတ္ၾကသြားတယ္။ အဲဒါကို က်န္ခဲ့တဲ့ေကာင္က ျပဳတ္ၾကသြားတဲ႔ေကာင္ကိုၾကည့္ျပီး ေခါင္းတစ္ခ်က္ခါလိုက္တယ္.. စကားတစ္ခြန္းလွမ္းေျပာလိုက္တယ္… အဲဒါဘာေျပာလိုက္လဲသိလား..”

စစ္သူၾကီးေလးဟာ ေတာ္ေတာ္ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကင္းမဲ့သြားသလို ခံစားလိုက္ရတယ္…
ဘုရင္မေလးဟာ စုတ္တစ္ခ်က္သတ္လိုက္တယ္… ျပီးေတာ့…

“စစ္သူၾကီးျဖစ္ျပီး ဒါေလးေတာင္ မသိဘူးလား”
“အန္… စစ္သူၾကီးနဲ႔ အိမ္ေျမွာင္နဲ႔ ဘာဆိုင္လို႔လဲ”
“ဆိုင္တာေပါ့… စစ္တိုက္ရင္ အိမ္ေျမွာင္မရွိဘဲ အရပ္မ်က္ႏွာ ဘယ္သိမလဲ”
“တိန္”

“မသိရင္မွတ္ထား၊ အိမ္ေျမွာင္ဆုိတဲ့သတၱ၀ါက ကၽြတ္ ကၽြတ္ ကၽြတ္ ကလြဲျပီး ဘာမွမေျပာတတ္ဘူး၊ ကၽြတ္ ကၽြတ္ ကၽြတ္”

ဘုရင္မေလးဟာ သူမ၏ ခ်စ္လွစြာေသာ စစ္သူၾကီးေလးကို ျပဳတ္ၾကသြားတဲ႔အိမ္ေျမွာင္တစ္ေကာင္ကို က်န္ခဲ့တဲ့အိမ္ေျမွာင္တစ္ေကာင္က စုတ္သတ္ရင္းၾကည့္တဲ့ အၾကည့္မ်ိုဳးနဲ႔ ၾကည့္လိုက္ပါေတာ့တယ္…

♪ ♫ ♪
“ဆရာမ.. သမီးဗိုက္ထဲက ေအာင့္ ေအာင့္ ေနတယ္…”
“ဟင္… ဒါဆိုရင္ သမီးဗိုက္ၾကီးလို႔ပဲ ျဖစ္ရမယ္၊ OG နဲ႔သြားျပလိုက္ေနာ္”

အန္… ေကာင္းခန္းေရာက္ရင္ ဒီေၾကျငာေတြက ၀င္ျပီ။ ကဲကဲ ေနာက္ေန႔မွ ဒုတိယပိုင္း ဆက္ေရးေတာ့မယ္။ လက္လဲေညာင္းျပီ… အိပ္ေတာ့မယ္ :P

ေၾကမြသြားေသာ ဘဲဥတစ္လံုးအေၾကာင္း (ျဗ ဂၣ)

... ဗ်င္းဗ်င္းဗ်င္း ၿဗိၿဗိၿဗိ...

ဟယ္ေတာ႔.. ဒီေကာင္ေလးနဲ႔ေတာ႔ ဒုကၡပါပဲ။ ေခါင္းကုိမ်ား အားပါးတရ ကုတ္ေနလုိက္တာ၊ ဆံပင္ေတြကၽြတ္ကုန္မွာမ်ား မစိုးရိမ္ဘူးလားမသိပါဘူး။ တဗ်င္းဗ်င္းနဲ႔ သူကုတ္ေနတာကို တိတ္တိတ္ေလး ခုိးၾကည္႔ေနရတာကကို ရင္ခုန္ခ်င္စရာေကာင္းေနၿပီ။ မင္းဟာမင္းကုတ္တာ အေၾကာင္းမဟုတ္ေပမဲ႔ တို႔မ်ားရင္ထဲမွာ ယားက်ိက်ိျဖစ္ေနၿပီကြ႔႔ဲ သိရဲ႕လား လူဆိုးေလးေရ။

ဒီေကာင္ေလး အလုပ္ထဲကို ေရာက္လာတဲ႔ေန႔ကို မွတ္မိေနေသးတယ္။ ပထမဆံုးေန႔ဆုိေတာ႔ ဘယ္သြားလို႔ ဘာလုပ္ရမွန္း မသိ၊ ေယာင္နနျဖစ္ေနပံုေလးကုိေတြ႔ၿပီး တုိ႔မ်ားရင္ေတြ အရမ္းခုန္ေနတာ။ အဲဒီကတည္းက အရမ္းခ်စ္သြားတာပဲ ေကာင္ေလးေရ။ တို႔ေတြ ကံေကာင္းလိုက္ပံုမ်ားကေတာ႔ ေကာင္ေလးထုိင္ရတဲ႔ စားပြဲက ကုိယ္႔စားပဲြ ေ႔ရွတည္႔တည္႔မွာေတာ႔။ ေဗဒင္ကေဟာထားတာေတြ မွန္ေနၿပီနဲ႔တူပါတယ္။ ၀ါကြ်တ္အမီ စုတ္ေရာ လာဘ္ေရာ၀င္ကိန္းရွိတယ္တဲ႔။ အုိ.. လာဘ္မ၀င္ရင္ ေနပေလ႔ေစ၊ စုတ္၀င္ရင္ၿပီးေရာ။ အခုေတာ႔ စုတ္ႀကီး ကုိယ္႔ေ႔ရွတည္႔တည္႔မွာ ေရာက္ေနၿပီ၊ ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြး ေထာင္ေထာင္ေမာင္းေမာင္းနဲ႔ စုတ္ႀကီး။ ဒီအခြင္႔အေရးမ်ိဳးေတာ႔ လက္လြတ္ခံလုိ႔မျဖစ္ဘူး။ ေကာင္ေလးက အသစ္ဆိုေတာ႔ အလုပ္ခြင္မွာ သူသိခ်င္တာေလးေတြ တို႔ကုိမ်ား ေမးပါေစေတာ႔ ဆိုၿပီး ကူညီပါရေစ ကူညီပါရေစ ဒီဇိုင္းနဲ႔ သူ႔ေ႔ရွမွာ ေခါက္တု႔ံေခါက္ျပန္ ႏွစ္ေခါက္သံုးေခါက္ ျဖတ္ေလ်ာက္ျပစ္္တာ၊ တို႔ကုိ မ်က္လံုးေလးေတာင္လွန္မၾကည႔္ဘူး။ ေရခဲတံုးႀကီး.. ေရခဲတံုးႀကီးေရ.. လုိ႔ ေခ်ာစုခင္လုိ အသံကုန္ပဲ ေအာ္လုိက္ခ်င္ေတာ႔တယ္။

ေယာက္်ားေလးသန္႔သန္႔ေတြက ုိျမင္ရင္ ရင္ခုန္တတ္တာက တို႔ေတြရဲ႕အက်င္႔။ ဒါကုိေတာ႔ အျပစ္မေျပာၾကပါနဲ႔ေအ။ အခ ုအသက္ကေလးရလာေလ အဲဒီအက်င္႔က ပိုပိုဆုိးလာေလပဲ။ တို႔အသက္လား.. အခုမွ ၁၇၊ ၁၈ပဲဲရွိေသးတာပါ။ အဲ ၁၇ နဲ႔ ၁၈ ေပါင္းေတာ႔ ၃၅ေပါ႔ေနာ္။ သူမ်ားေတြလည္း ေလွ်ာက္မေျပာန႔ဲဦး။ အထူးသျဖင္႔ တုိ႔ရဲအသည္းေလး မသိေစနဲ႔။ ေကာင္ေလးရဲ႕ေမြးေန႔ကုိေတာ႔ နည္းမ်ိဳးစံုသံုးၿပီး စံုစမ္းလုိက္တာ တုိ႔သိသြားၿပီ။ ေမြးေန႔က်ရင္ သူေလးပါးစပ္အေဟာင္းသားနဲ႔ အံ႔ၾသသြားေအာင္လုပ္ဖို႔ အစီအစဥ္ေတြ အားလံုးဆဲြၿပီးသြားၿပီ။ အဲဒီေန႔က် ေတြ႔မယ္ လူဆုိးေလး။ တစ္ခါတည္းကုိ တျဖဳတ္ျဖဳတ္ ေၾကြက်သြားရမယ္။ တုိ႔လည္းဒါမွ တစ္ကုိယ္တည္း ဘ၀က ကြ်တ္ၿပီး ဘုရားသြားေက်ာင္းတက္ အတူတူ ပါရမီျဖည္႔ရမွာ။ တုိ႔ရဲ႕အိပ္မက္ေတြဟာ မေ၀းေတာ႔ပါဘူး။

အိပ္မက္ဆိုလုိ႔ မေန႔ညကအိပ္မက္ထဲမွာ.. ဟင္းဟင္း.. မေျပာျပေတာ႔ပါဘူး။ လူဆိုးေလး.. အရမ္းဆိုးတာပဲ။ ဒီေန႔မနက္ႏုိးလာေတာ႔ ၾကည္နဳးလိုက္တာ။ အလုပ္ထဲ ေရာက္ရင္ သူေလးနဲ႔ေတြ႔မယ္။ ဒီေန႔ေတာ႔ အမွတ္တရျဖစ္ေအာင္ အလွဆုံးျပင္ ရွိသမွ်ထဲက အေကာင္းဆုံးကုိ၀တ္။ ကဲ.. အလုပ္သြားရမွာေတာင္ မေအာင္႔ႏုိင္ေတာဘူး။ နာရီေတြရယ္.. ျမန္ျမန္လည္ပါေတာ႔။ ေကာင္ေလးအတြက္ ပန္းစည္းေလးတစ္စည္း ၀ယ္သြားရင္ေကာင္းမလား.. ။ မဟုတ္ေသးပါဘူး.. ပန္းစည္းက မိန္းကေလးေတြ အတြက္ပဲဟာ။ အုိ.. အလုပ္ခ်ိန္ေတာင္နီးေနၿပီပဲ.. သြားေတာ႔မွ။ အိမ္ကမထြက္ခင္ ေနာက္ဆံုးအေနနဲ႔ ကုိယ္လံုးေပၚမွန္ေ႔ရွမွာ တစ္ပတ္လွည္႔ၿပီး ၾကည္႔လုိက္တာ တို႔ကုိယ္တို႔ေတာင္ ရင္ခုန္သြားတယ္။ ေကာင္ေလးရယ္ မင္းကေကာ ဘာသားနဲဲ႔ထုထားတာမို႔လဲ။ ေတာ္ေတာ္ၾကာ မင္း တုိ႔ကုိေတြ႔မွ ႏွလုံးေတြ ပရမ္းပတာခုန္ၿပီး အေရးေပၚေရာက္သြားမွာေတာင္ စုိးရိမ္ရတယ္။ ဟုတ္ၿပီ.. ဇီးယုိ..၊ ေကာင္ေလးအတြက္ ဇီးယို၀ယ္သြားရမယ္.. ဇီးယိုစားမွ ႏွလုံးၿငိမ္မွာေပါ႔။

ဟယ္.. ေကာင္ေလးက ဒီေန႔အလုပ္ကုိ အေစာႀကီးေရာက္ေနပါလား။ တျခားသူေတြေတာင္ မေရာက္ေသးဘူး။ တုိ႔ကေတာ႔ ထားပါေတာ႔ စိတ္ကေလာေနလုိ႔ ေစာေစာေရာက္တာ။ သူကေရာဘာလို႔ ေစာေရာက္ေနရတာလဲ။ တို႔ႏွစ္ေယာက္ ႏွလံုးသားခ်င္း ဆက္သြယ္ေနၿပီဆိုတာ ေသခ်ာသြားၿပီေပါ႔။ ရာသီဥတုက တို႔ဘက္ပါတုန္း လွဳပ္ရွားမွ။ အခြင္႔အေရးဆုိတာ တစ္လတစ္ခါမလာဘူး။ .. အင္း.. အခုမွ ေသေသခ်ာခ်ာ သတိထားမိတယ္။ ေကာင္ေလးမ်က္ႏွာလည္း မေကာင္းပါလား။ သုန္သုန္မွဳန္မွဳန္နဲ႔ ဘာေတြမ်ား အလုိမက်ျဖစ္ေနပါလိမ္႔။ သူ႔စိတ္ကေလး ေပ်ာ္သြားေအာင္ တို႔ဘာမ်ားလုပ္ေပး ရမလဲ...

တို႔ကုိတို႔ ျပန္သတိထားလုိက္မိတဲ႔အခ်ိန္မွာ တို႔ဟာမရည္ရြယ္ပဲ သူ႔စာပဲြေ႔ရွ ေရာက္ေနမိၿပီ။ ေကာင္ေလးက စိတ္ရွဳပ္တာ နဲ႔ နားမလည္တာ ႏွစ္ခုေရာထားတဲ႔ မ်က္ႏွာနဲ႔ တုိ႔ကိုေမာ႔ၾကည္႔တယ္။
“ေဟ႔ ယူ..” လုိ႔ တုိ႔ရဲ႕အိပ္မက္ရွင္ေလးကုိ အႏူးညံ႔ဆံုးေခၚ၊ လက္ထဲက ဇီးယိုထုပ္ကုိ ကမ္းေပးလုိက္ၿပီး.. “.. ေရာ႔..စိတ္ညစ္ေနရင္ ဒါေလးစားလုိက္ပါလား.. ”

“အာ.. ညကမ်ားသြားလုိ႔ အရက္နာက်ၿပီး ေခါင္းေနာက္ေနရတဲ႔အထဲ ဒီ အေျခာက္က တစ္ေမွာင္႔၊ အေရးထဲ ဇီးထုပ္လာေရာင္းေနေသးတယ္..”

အိုး... ေျပာရက္လိုက္တာ ယူ ရယ္.. သူမ်ားကုိ.. သူမ်ားကို...

အီးဟီးဟီး.. အဟင္႔ အဟင္႔.. ရႊတ္.. ဖတ္..

Source : http://www.ainmat.com ေၾကမြသြားေသာ ဘဲဥတစ္လံုးအေၾကာင္း (ျဗ ဂၣ)

တို႔ႏိုင္ငံ

ေရႊျပည္သစ္ဆီ တို႔လွမ္းခ်ီလို႔
ႏိုင္ငံတကာ ကမၻာ့ရြာတြင္
ေနာက္မက်ေအာင္ တို႔စြမ္းေဆာင္မည္
ေနာင္ေထာင္စုႏွစ္ ေရာက္ကာမွ...။ ။

(ေရးသူ = အမည္မသိ ေခတ္စာဆို)

အိမ္သာအႏုပညာ

ေပါက္ေပါက္ရွာရွာဗ်ာ.... အႏုပညာျပပြဲမွာ အိမ္သာအႏုပညာတဲ့...





ျပပြဲရဲ႕ လမ္းမအလယ္မွာ ပြဲလာၾကည့္တဲ့သူေတြ သံုးျပဳဖို႔တဲ့.. ဟီးဟီးဟီး က်ဳပ္ဆိုရင္ေတာ့ ရႈရႈးဘယ္လိုေပါက္ရမွန္း သိမွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး...

Source : http://www.yatblog.com/2006/08/08/swiss-public-toilet